1-Vatandaşın durumu içler acısı..

Elde yok, avuçta yok bir de üstüne sağlık sorunu eklenince, halleri ne olur düşünün..

Şimdi size iki ayrı olaydan bahsedeceğim;

İlki kas hastası bir çocuğumuz. Hastalık o kadar ilerlemiş ki ne ayağa kalkabiliyor ne de tek başına hareket kabiliyeti var. Üstelik gözleri de görmüyor.

Aile çaresizlikle soluğu büyükşehir belediyesinde alıyor. Başkana ulaşıyorlar, başkan daire başkanına, daire başkanı bir başkasına..

Bir şekilde bana ulaştılar ben de Yüreğir Belediye Başkanı Fatih Kocaispir’e..

Hastanın durumunu anlattım. Akülü arabaya ihtiyaçları olduğunu söyledim.

Elçiye zeval olmaz..

Fatih Başkan isteğimi ikiletmedi bile. Talimat verdi, görevliler hasta yakınlarına ulaştı. Açıkçası sandalye gecikince endişelendim. Sonradan öğrendim ki, araç hastanın durumuna göre özel olarak yaptırılmış..

Büyükşehir belediyesine gelince;

Babaya ‘Biz size nakdi yardım yapalım. Sandalye işini siz çözün’ demişler..

Babanın gururunu incitmişler..

‘Ben sadaka istemedim’ diye dert yandı..

Şimdi kızımız Fatih Başkan sayesinde sandalyesine kavuştu. Anne babasının teşekkürlerini, minnetlerini anlatmama olanak yok. Elçi olarak aldım, kabul ettim. Bu sütunlardan Fatih Başkana iletiyorum..

2- Yine tanıdığım bir aile..

Engelli bir bireyleri var. Koltuk değneği ile yaşamını sürdürürken kanser hastalığına yakalandı..

Engelli olması ve ağır tedavi şartları ayağa kalkmasını zorlaştırdı.

Tuvalete yerde emekleyerek giden bir insan düşünün..

Yardımına yine Yüreğir belediyesi koştu..

Bu iki olay bizzat tanık olduğum, şahsen yardım talep ettiğim konular. Ne abartı, ne de saptırma var..

İnsan gururunun, sağlığının değerini bilmek, elinden geleni yapmak bir vicdan borcudur..

Nihayetinde herkes vicdanıyla yargılanır..

Bir yanda büyükşehir belediyesinin ayıbı diğer yanda Fatih Başkanın sağduyusu..

Her iki hastaya da gösterdiği şefkatten ötürü başkana teşekkür ediyor ve takdirlerimi sunuyorum..

Sağolun, varolun..

+++++

Karataş’ta Köpek var!..

Nasıl yani diye sormayın..

Her yerde köpek var elbette. Ancak Karataş kendine has bir yer olduğu için ilçede durum farklı..

Belediyeye ait bir hayvan barınağı var ama lafta..

Sözüm ona hayvanlar orada bakılacak, doyurulacak, kısırlaştırılacak..

Nerde?..

Barınak, kapı, pencere açık seyip halde duruyor..

Hayvanlar barınağı otel gibi kullanıyor arada dinlenmeye geliyorlar..

Çünkü barınakta kimse yok. Hayvanlar kaderine terk edilmiş..

Köpekler aç olduğu için gece boyunca terör estiriyor. Özellikle Bahçe ve etrafındaki mahallelerde işin ucu iyice kaçmış durumda..

Necil Topuz bence Çukurova ilçesine bakıp utansın. Soner Çetin’in hayvanlara verdiği değeri örnek alsın..

Hayvanlar bu şekilde aç ve başıboş bırakılır mı?

Yerel Halk köpeklerden illalah etmiş Başkan Necil Topuz’u dualarla anmaya başlamış..

Ama nasıl duayla?

Elbette ki ‘Bet’ duayla..

+++++

Piknik alanları çerden çöpten geçilmiyor!..

Yaz bitti, bitecek..

İnsanlar yaylalardan indi, denizden döndü..

Gidilecek yer belli;

Baraj gölü etrafı Adanalı’nın nefes aldığı yerler..

Ana bulvar yani Menderes idare eder de, diğer taraflar bidiğiniz çöplük..

‘Bu kadar da olmaz’ dedirten cinsten..

Sorumlu olanların vicdanı hiç mi sızlamıyor acaba?..

Mesire alanlarına çöp konteynerları koymak çok mu zor?..

Büyükşehir belediyesi her fırsatta fazla işçisi olduğunden dem vururyor hatta yakınıp ajitasyon yapıyor..

Atıl bekleyen işçileri kullanamıyorsananız suçlusu vatandaş mı?..

Halkın hizmete ihtiyacı var şova değil, gösteriye hiç değil!..

+++++

Otobüs duraklarına sıra gelecek mi?..

Sözüm ona klimalı, kapalı duraklar yapıldı..

Hadi kovit nedeniyle kullanmıyoruz..

Ya dijital göstergeler?.

Otobüsün ne zaman geleceğini gösteren levhalar?..

Hepsi kırık dökük, duraklar içler acısı halde..

Otobüs seferleri saate uygun değil. Vatandaş binebilmek için öngörülen zamandan en az on dakika önce durakta oluyor. On daki gecikirse de düşünün halini..

Durakta saatler geçirenler var.

Üç kuruş kar edeceğim diye bekleyen bu insanlara yazık..

Biraz daha dikkat ve insana değer lütfen..