Kabul edelim ki;
Seyhan Belediye Başkanı seçildiğinde hakkında çok konuşuldu. Performansı tartışıldı, başarılı olup olmayacağı hakkında yorumlar yapıldı..
!0 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü nedeniyle basına kahvaltı veren Akif Akay, geride bıraktığı bin günü anlattı..
Seyhan Beledisinin bir gördüğünüz bir de göremediğiniz yönü var. Bir ilçe belediyesi olarak ortaya koyduğu sosyal belediyecilik öyle göstermelik yardımlardan, şovdan ibaret değil..
Tamamı araştırılmış, geliştirilmiş, bilimsel, ekonomik ve gerçekten de vatandaş yararı düşünülerek yapılan hizmetler..
Seyhan’ın kültürel ve sosyo-ekonomik ihtiyaçları gözetilmiş.
Ben özellikle geri dönüşüm hizmetleri ve tabi ki öğrencilere yönelik yapılanlardan çok etkilendim..
Belediyenin kendi ürettiği bilgisayarlarla öğrencileri buluşturması, aynı evlerde gençlerin doyurulması çok önemli..
Ve tabi ki Akif Abinin her zamanki kibar tavrını unutmamak lazım..
Anlatırken ‘Ben yaptım’ yerine ‘Zaten bakanlığın da talimatı var’ya da ‘Filan belediyeden destek alıyoruz’ diyerek parantezler açması ayrı bir centilmenlik..
Ve elbette basına yönelik yaptığı konuşma..
Bizi bizden iyi tanıdığı kesin..
Basının içinde bulunduğu durum bu kadar güzel anlatılabilirdi..
Yıllarını siyasete vermiş, parti içinde ağabey rolü üstlenmiş, iş dünyasında ve sosyal çevresinde iz bırakmış, Adana basınını yakından tanıyan Akif Akay’ın bin gününü anlatmayı bırakın, özetini yazmak bile sayfalar tutar..
Halka dokunan, görünmeyen, görünen hizmetlerin her biri başka güzel..
Parkmış, yolmuş..
Rutin belediyecilik işlerini geçiyorum..
Sosyal belediyeciliğin nasıl yapıldığına bakıyorum..
Akif Akay geride bıraktığı bin günü kendi penceresinden anlattı..
Ama ben sizlere başkanın sadece bin gününü değil, belediyecilikte nasıl ters köşe yaptığını anlatmak istedim..
Unutmayalım ki;
Marifet iltifata tabidir..